ସ୍ତ୍ରୀ ମାନେ କେବେବି କୌଣସି ପରିସ୍ଥିତିରେ ତିନୋଟି କଥା କାହାକୁ କହନ୍ତି ନାହିଁ ଏବଂ ନିଜ ପଛର ଏହି ଜିନିଷ ମଧ୍ୟ କାହାକୁ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ । ରାଜା ବିକ୍ରମାଦିତ୍ୟଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆପଣ ମାନେ ନିଶ୍ଚିତ ଜାଣିଥିବେ । ଯିଏକି ନିଜ ପ୍ରଜାଙ୍କ ପାଇଁ ସବୁବେଳେ କାମ କରୁଥିଲେ । ଥରେ ରାଜା ବିକ୍ରମାଦିତ୍ୟ ଅଧା ରାତିରେ ନିଜ ରାଜ୍ୟର ଏକ ଛୋଟ ଗାଁ ଭ୍ରମଣ କରୁଥିବା ବେଳେ ଏକ ଛୋଟ କୁଡ଼ିଆ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ଯେଉଁଠି ଜଣେ ବୃଦ୍ଧା ଚରଖା କାଟୁଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଜନକ ଥିଲା । କେତେବେଳେ ସେ ହସୁଥିଲେ , କେତେବେଳେ କାନ୍ଦୁଥିଲେ ତ କେତେବେଳେ ହୁକା ପିଉଥିଲେ । ରାଜା ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କର କଣ ସମସ୍ୟା ଥିବା କଥା ପଚାରିଲେ । କିନ୍ତୁ ବୃଦ୍ଧା ଜଣକ କେବଳ ରାଜା ବିକ୍ରମାଦିତ୍ୟଙ୍କୁ ନିଜ ସମସ୍ୟା ଜଣାଇବେ ବୋଲି କହିଲେ ।
ଏତିକିରେ ରାଜା ନିଜ ପରିଚୟ ଦେଲେ ଏବଂ ବୃଦ୍ଧା ଜଣକ କହିଲେ ଯେ ଥରେ ସେ ସକାଳୁ ତାଙ୍କ ପୁଅ ବୋହୂ ଯେଉଁ କୋଠରୀରେ ଶୁଅନ୍ତି ସେଠାକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲେ ଯେ ସେଠାରେ କେହିବି ନଥିଲେ ବରଂ ତାଙ୍କ ଜାଗାରେ ଦୁଇଟି ପଥର ଥିଲା । ଯାହା ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ରହସ୍ୟ ଏବଂ ସେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିଜ ପୁଅ ବୋହୂକୁ ଝୁରୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ରାଜା ଯଦି ୬ ମାସ ଭିତରେ ତାଙ୍କୁ ଖୋଜି ଆଣନ୍ତି ତେବେ ଭଲ ନଚେତ ୬ ମାସ ପରେ ରାଜାଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯିବ। ରାଜା ମଧ୍ୟ ସର୍ତ୍ତ ମାନିନେଲେ । ଏମିତି ପାଞ୍ଚ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏଣେତେଣେ ଖୋଜାଖୋଜି ପରେବି ଯେତେବେଳେ ରାଜା ସେ ଦୁଇ ଜଣ ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ପାଇଲେ ନାହିଁ ସେତେବେଳେ ସେ ନିଜର ଜୀବନ ହାରି ଦେବାକୁ ଏକ ନଦୀ ପାଖକୁ ଗଲେ । କିନ୍ତୁ ହଠାତ କେହି ଜଣେ ଅଧା ରାତିରେ ଲୁଗା ସଫା କରିବାର ଶବ୍ଦ ଶୁଣାଗଲା ଯାହାକୁ ଅନୁମାନ କରି ପାଖକୁ ଯାଇ ରାଜା ପହଞ୍ଚିଲେ ।
