କେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀର ଭାଗ୍ୟରେ ନଥାଏ ପୁତ୍ର ଏବଂ କେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀ ଶୀଘ୍ର ହୋଇଯାଏ ବିଧବା । ଜାଣନ୍ତୁ ସ୍ବୟଂ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁ କଣ କହିଛନ୍ତି ।
ଥରେ ମାତା ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସିର ସାଗରରେ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ପାଦ ଦବାଉଥିଲେ । ଏହି ସମୟରେ ମାତା ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କୁ ତିନୋଟି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରି ଥିଲେ । ପ୍ରଥମ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି , ଦୁନିଆର କେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ସନ୍ତାନ ସୁଖ ମିଳି ନଥାଏ । ଦ୍ୱିତୀୟ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି ଯେ କେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ବିଧବା ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ତୃତୀୟ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି କେଉଁ ଶୃଙ୍ଗାର କରିବା ଦ୍ୱାରା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ସ୍ଵର୍ଗ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ଏହାପରେ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁ କହିଥିଲେ ଯେ ସଂସାରରେ ଏହି ତିନୋଟି ପ୍ରଶ୍ନ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ଏହାକୁ ସବୁ ଲୋକ ନିଶ୍ଚୟ ଜାଣିବା ଉଚିତ । ଏହାପରେ ଭଗବାନ ବିଷ୍ଣୁ ମାତା ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କୁ ଏକ କଥା ଶୁଣାଇଛନ୍ତି ।
କିନ୍ତୁ ଏହି ପବିତ୍ର କଥାକୁ କେବେବି ଅଧା ଶୁଣିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । କାହାଣୀ ଅନୁଯାୟୀ ମଧ୍ୟ ଦେଶରେ ଗୋଟିଏ ସମୟରେ ଜଣେ ସେଠଙ୍କର ଦୁଇ ପୁଅ ଥିଲେ । ବଡ଼ ପୁଅ ଏବଂ ସାନ ପୁଅର ସ୍ତ୍ରୀ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ । ତେବେ ସେଠର ସ୍ତ୍ରୀ ଏବଂ ବଡ଼ ପୁଅର ସ୍ତ୍ରୀ ଉଭୟ ଦୁଷ୍ଟ ପ୍ରକୃତିର ଥିଲେ ଏବଂ ସାନ ବୋହୂକୁ ଖୁବ କଷ୍ଟ ଦେଉଥିଲେ । କାରଣ ବଡ଼ ବୋହୂ ଗୋଟିଏ ପୁଅକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥିବା ବେଳେ ସାନ ବୋହୂ ଏକ ଝିଅକୁ ଜନ୍ମ କରିଥିଲା । ଏହାବ୍ୟତୀତ ଘରର ସବୁ କାମ ସାନ ବୋହୂ କରୁଥାଏ । ଦିନେ ଶାଶୁ ମନ୍ଦିର ଯିବାକୁ କହି ନିଜ ସାନ ବୋହୂକୁ ଭୋଜନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ କହିଗଲା । ମାତ୍ର କିଛି ସମୟ ପରେ ଜଣେ ସାଧୁ ଆସି ଭୋଜନ ମାଗିବାରୁ ସାନ ବୋହୂ ଖୁବ ଭାବିବା ପରେ ସାଧୁଙ୍କୁ ଘର ଭିତରକୁ ଡାକି ଭୋଜନ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ ।
ଏହାପରେ ସେହି ସାଧୁ ସୁକନ୍ୟାକୁ ଏକ ଉପାୟ ଦେଲେ ଏବଂ କହିଲେ ଯଦି ସେ ଏହି ଉପାୟ କରେ ତେବେ ତାକୁ ମଧ୍ୟ ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ ହେବ । ତେବେ ଏହା କହି ସାଧୁ ଅନ୍ତର୍ଦ୍ଧାନ ହୋଇଗଲେ । ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିବା ପରେ ସୁକନ୍ୟାର ସ୍ୱାମୀ ତାକୁ ଖୋଜି ଖୋଜି ଯାଇ ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ଏତିକିରେ ସୁକନ୍ୟା ନିଜ ସ୍ୱାମୀକୁ ସବୁ କଥା କହିବା ପରେ ଦୁହେଁ ସେହିଠାରେ ରହିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ । ଥରେ ସୁକନ୍ୟା ସାଧୁଙ୍କର ସେହି ଉପାୟ ପଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଯେଉଁଠି ଲେଖା ହୋଇଥିଲା ଯେ ଯଦି ସ୍ତ୍ରୀ ନିଜ ସ୍ୱାମୀର ବାପ ପାଖରେ ଶୁଅନ୍ତି ତେବେ ତାକୁ ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ ହେବ । ଏହାବ୍ୟତୀତ ମାସିକ ଧର୍ମର ପାଞ୍ଚ ଦିନରେ ମିଳନ ହେଲେ ପୁତ୍ର ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଥାଏ । ଏମିତି ପ୍ରତ୍ୟେକ ରାତିରେ ମିଳନରେ କନ୍ୟା ଏବଂ ପୁତ୍ର ଜନ୍ମ ହେବାର ଅନେକ ଉପାୟ ସେଥିରେ ଲେଖା ଯାଇଥିଲା ।
ସେହି ଅନୁଯାୟୀ ସୁକନ୍ୟା ମାସିକ ଧର୍ମର ୧୪ ଦିନରେ ନିଜ ସ୍ୱାମୀ ସହିତ ସମ୍ବନ୍ଧ ସ୍ଥାପନ କରି ଗର୍ଭ ଧାରଣ କଲା । ଦିନେ ତାର ସ୍ୱାମୀ କଥା କାଟିବାକୁ ବାହାରକୁ ଯାଇଥିବା ସମୟରେ ପ୍ରବଳ ବର୍ଷା ଏବଂ ପବନ କାରଣରୁ ତାଙ୍କ କୁଟୀର ଉଡ଼ି ଗଲା । ଯେଉଁ କାରଣରୁ ସୁକନ୍ୟା ପୁଣିଥରେ ଯାଇ ସାଧୁଙ୍କ କୁଟୀରରେ ପହଞ୍ଚିଲା । ସେହି ସମୟରେ ଦୁଇଟି ମାୟାବୀ ରାକ୍ଷସୀ ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିଲେ । ସେମାନେ ଯେଉଁ ଗଛକୁ ଉଡ଼ାଇ ଆସିଥିଲେ ସେଠାରେ ଖୁବ ସୁନା ଗହଣା ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିଲା । ରାକ୍ଷସୀ ଦୁଇଟି ଯେତେବେଳେ ଭୋଜନ ପାଇଁ ବାହାରି ଗଲେ ସୁକନ୍ୟା ସେଥିରୁ କିଛି ଗହଣା ନେଇ କୁଟୀର ଭିତରେ ରଖିଦେଲା । ରାକ୍ଷସୀ ଦୁଇଟି ସେଠାରୁ ଯିବାପରେ ସୁକନ୍ୟା ସୁନା ଗହଣା ନେଇ ନିଜ ସ୍ୱାମୀ ପାଖକୁ ଫେରିଗଲା ।
ଏହାପରେ ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ନିଜ ଶାଶୁ ଘରକୁ ଯିବାପରେ ସୁକନ୍ୟା ସବୁ ସୁନା ଗହଣା ନିଜ ଶାଶୁକୁ ଦେଲା । ଏହାପରେ ଶାଶୁ ତାଙ୍କୁ ଗାଳିଦେଇ କହିଲା ଯେ ଯଦି ସେ ସେଠାରେ ଥାନ୍ତେ ତେବେ ଆହୁରି ଅଧିକ ସୁନା ଆଣିଥାନ୍ତେ । ଏହାପରେ ସୁକନ୍ୟାର ଶାଶୁ ନିଜେ ଯାଇ ସେହି କୁଟୀରରେ ଲୁଚି ରାକ୍ଷସୀର ଅପେକ୍ଷା କଲା । କିନ୍ତୁ ଏଥର ସେହି ରାକ୍ଷସୀ ଦୁଇଟି ତାକୁ ବରଫ ପାହାଡ଼କୁ ନେଇ ଫିଙ୍ଗି ଦେବାରୁ ସେହି ମହିଳାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଗଲା । ଏହାପରେ ଶାଶୁ ନଫେରିବାରୁ ସୁକନ୍ୟା ଯାଇ ସେହି କୁଟିରରେ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ସେ ନଥିଲେ । ତେଣୁ ସୁକନ୍ୟା ବୁଝିଗଲା ଯେ ଲୋଭ କାରଣରୁ ହିଁ ଏପରି ହୋଇଛି । ତେଣୁ ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀ ଅଧିକ ଲୋଭ କରେ ସେ ବହୁତ ଜଲଦି ବିଧବା ହୋଇଯାଏ । ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀର ଚରିତ୍ର ଥାଏ ସେ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ସ୍ଵର୍ଗ ପ୍ରାପ୍ତ କରେ
